მე აქტიური მოქალაქე ვარ

   
  რამდენიმე ხნის წინ დავესწარი ტრენინგს, სადაც დაისვა კითხვა, ვინ თვლის თავს აქტიურ მოქალაქედ? და როგორია აქტიური მოქალაქეობა? დარბაზში 25-30 ახალგაზრდა იმყოფეებოდა და ამ კითხვის შემდეგ, პასუხი დაახლოვებით ხუთი ახალგაზრდისგან გაისმა, მემგონი ეს ნამდვილად გასაკვირი იყო უფროსწორად მე პირადად გულნატკენი დავრჩი,
   

უსათაუროდ




    პირველ როგში მინდა ღრმა მწუხარება
 გამოვთქვა, საფრანგეთში  მომხდარ 
მოვლებზე და მიუსამძიმრო დაღუპულთა ოჯახებს. 


   ამ პოსტში ვაპირებ შევეხო
რამოდენიმე თემას, რაც  მსოფლიოს მუდამ აწუხებდა  და  უფრო  გააქტიურდა ბოლო პერიოდში და იმედია მკითხველი არ გაბრაზდება.




სიკეთე აახალგაზრდავებს


   ვიცი ყველას გაუკვირდება და გაიფიქრებს, რომ რაღაც შემეშალა და სიკეთე კი არა ღიმილი აახალგაზრდავებს, მაგრამ თუ კარგად დავაკვირდებით და დავფიქრდებით სიკეთის კეთების შემდეგ ყველა ბედნიერია და ბედნიერებისგან თვალები უციმციმებს და იღიმის აი თუ, როგორ აახალგაზრდავებს სიკეთე, მაგრამ ამ ყველაფრის მიუხედავად სიკეთეს დღეს ძალიან ცოტა თუ აკეთებს და ეს ბევრისთვის უბრალოდ სირცხვილიცაა, რაც ნამდვილად სამწუხაროა. არადა რა სჯობს როდესაც უყურებ ადამიანს რომელიც მადლობას თვალებით და აღტაცებით გიხდის ჩადენილი სიკეთისთვის ან თუნდაც იმას, რომ შენ გრძნობ თუ როგორ დაეხმარე ვინმეს გინდაც მცირეოდენით მაგრამ ხშირად ეს მცირეოდენია მისთვის ცხოვრების არსია.